اثرات رژیم غذایی حاوی 17 - بتا استرادیول روی رشد، تغییر جنسیت و کیفیت گناد در ماهی قرمز (carassius auratus)

ماهی قرمز (carassius auratus gibelio) از خانواده کپور ماهیان بوده و به لحاظ شرایط زیستی و تغذیه ای شبیه کپور معمولی (cyprinus carpio) می باشد. تکثیر و پرورش این ماهی به منظور تأمین ماهی کوچک مورد نیاز سفره هفت سین نوروزی و نیز برای علاقه مندان به نگهداری آکواریوم، چندین سال است که رونق یافته و نیاز به آن هر سال بیشتر می شود. استروژن های طبیعی نقش عمده ای را در کنترل تولیدمثل در ماده ها، و در دامنه محدودتر در نرها، بازی می کنند به علاوه، غلظت فیزیولوژیکی استروژن برای حفظ رشد سلول ها و چندین واکنش بیولوژیکی دیگر ضروری است. در ماهیان استخوانی، اعمال هورمونی نقش مهمی از قبیل تغییر جنسیت و رسیدگی جنسی به طور مصنوعی را در آبزی پروری بازی می کند، همچنین در این ماهیان، استروژن ها عهده دار رشد و رسیدگی جنسی تخمک ها می باشند. ویتلوژنین یک گلیکولیپوفسفوپروتئین بزرگ می باشد که به طور مشخصی در کبد حیوانات، تحت کنترل 17- بتا استرادیول (e2) سنتز، چربی دار، فسفره و قنددار می شود و با توجه به این که استروئیدهای جنسی در مراحل طبیعی تمایز جنسی ماهیان شرکت دارند، می توان با استفاده از استروئیدهای خارجی، تمایز جنسی را در تمام ماهیان تمایز نیافته کنترل کرد. در این تحقیق ماهی قرمز توسط استرادیول با دوزهای 10، 25 و 50 میلی گرم در کیلوگرم جیره غذایی به مدت 11 ماه مورد تغذیه قرار گرفت و در پایان، فاکتورهای رشد و تغذیه ای، خصوصیات اسپرم و تخمک و هورمون های جنسی ماهیان نر و ماده مورد ارزیابی قرار گرفتند. ماهیان تیمارهای e2 دارای رشد کمتری نسبت به تیمار شاهد بودند و خصوصیات تخم و تخمک با افزایش دوزهای e2 افزایش یافت همچنین خصوصیات اسپرم شناختی با افزایش دوز e2 کاهش یافت. با افزایش دوزهای e2 تعداد ماهیان ماده افزایش یافت به طوری که تیمار d دارای 100% ماهیان ماده بود.